ديرينه‌شناسان اعلام کردند، اين گونه از دايناسورها روي چهار پاي خود حرکت کرده و گردن و دمي کشيده داشته و از گياهان کوتاه تغذيه مي‌کردند. اين گونه از دايناسورها در سنين کم 25 فوت طول داشته و جثه بزرگسالان آنها نيز دوبرابر جوان‌ها بوده است.
ديرينه‌شناسان، اين دايناسورها را بسيار شبيه به براشيسوروس‌هايي مي‌دانند که در حدود 150 ميليون سال پيش ميزيسته‌اند. تنها تفاوت اين دو گونه وجود دندان‌هاي نيش کوتاه قسمت جلو فک دايناسورهاي جديد بوده است.
دانشمندان معتقدند، براثر جاري شدن سيل از بين رفتند، زير نور شديد خورشيد در يک دوره خکشسالي سوختند و پس از انقراض زير گلو لاي حاصل از سيلاب دفن شدند. سيلابي که جمجمه‌هاي آنها، قسمت‌هايي از استخوان گردن و مهره‌هاي کمر آنها را در زير خاک حفظ کرد./109
انتهای پیام/
